راه شریانی درجه دو

معابری هستند که در طراحی و بهره برداری از آنها به جابه جایی و دسترسی وسائل نقلیه موتوری برتری داده می شود. برای رعایت این برتری حرکت پیادگان از عرض خیابان کنترل می شود. راه های شریانی درجه دو شبکه اصلی راه های شهری را تشکیل می دهند که ضوابط اجرایی آنها را شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تعیین می نماید و عبارتند از : الف) شریانی اصلی : راهی است که ارتباط بین خیابان های جمع و پخش کننده و بزرگراه ها را برقرار می کند. در این معابر فاصله های بین تقاطع ها نسبت به بزرگراه ها کمتر است. ب) شریانی فرعی (خیابان جمع و پخش کننده) : راهی است که ارتباط بین خیابان های محلی و خیابان های شریانی اصلی را برقرار می کند. در این خیابان ها محل عبور عابران پیاده از عرض خیابان باید مشخص باشد.