نقشه حمل و نقلی کشور آفریقای جنوبی

نقشه حمل و نقلی شامل کلیه مسیرهای جاده ای اصلی ، جاده ای فرعی ، خطوط ریلی و فرودگاه ها می باشد. در ضمن کلیه شهرها و روستاها نیز مشخص شده است. در این نوع نقشه ها کشورهای همسایه تا حدودی مشخص هستند. از دیگر موارد می توان به موقعیت کشور روی کره زمین و راهنمای نقشه اشاره کرد.

نقشه کشور آفریقای جنوبی (South Africa) مربوط به سال ۲۰۰۷ می باشد و با کیفیت 300DPI ارائه شده است.

جمهوری آفریقای جنوبی کشوری در جنوب آفریقا و در سواحل دو اقیانوس اطلس و هند است. این کشور سه پایتخت متفاوت دارد. قوه مجریه در پرتوریا ، پارلمان در کیپ تاون و قوه قضائیه در بلوم فونتین مستقر است. پرجمعیت ترین شهر آن نیز ژوهانسبورگ است. آفریقای جنوبی با کشورهای نامیبیا ، بوتسوانا ، زیمباوه ، موزامبیک ، سوازیلند و لسوتو (کشوری که در سرزمین آفریقای جنوبی محصور شده است) هم مرز است. آفریقای جنوبی به دو دلیل تکاملی متفاوت را نسبت به دیگر کشورهای آفریقایی تجربه کرده است. اول اینکه مهاجرت از اروپا کمی بعد از این که شرکت هند شرقی هلند ایستگاهی در مکان امروزی کیپ تاون ایجاد کرد ، آغاز شد. دوم اهمیت راهبردی آبراه کیپ است که با بسته شدن کانال سوئز در طی جنگ ۶ روزه بیشتر مسجل شد و همچنین منابع کانی غنی این منطقه باعث اهمیت بیشتر این کشور در میان کشورهای غربی به خصوص در اواخر سده نوزدهم شد که بعدها در دوران جنگ سرد اهمیت بیشتری پیدا کرد. به دلیل مهاجرت آفریقای جنوبی از لحاظ نژادی بسیار متنوع است. بزرگترین جمعیت های دورگه و اروپایی و هندی در آفریقا در این کشور مستقر هستند. سیاه پوستان آفریقای جنوبی کمتر از ۸۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند.

منازعات نژادی بین اقلیت سفیدپوستان و سیاهپوستان اکثریت در تاریخ و سیاست آفریقای جنوبی نقش مهمی را بازی کرده است و به دوره تاریخی آپارتاید در آفریقای جنوبی منجر شده است که در سال ۱۹۴۸ توسط حزب ملی آفریقای جنوبی تأسیس شد. اگر چه از قبل جداسازی نژادی در این کشور وجود داشت. قوانینی که آپارتاید را تعریف می کردند در سال ۱۹۹۱ به تدریج توسط حزب ملی لغو شدند و این به دلیل منازعات خشونت آمیز بود که شامل تحریم های اقتصادی بین المللی از سوی جامعه بین الملل می شد. این منازعات بین اکثریت سیاهپوستان و بسیاری از سفید پوستان ، رنگین پوستان و هندیان اتفاق می افتاد.

این کشور از معدود کشورهای آفریقایی است که در آن هیچ وقت کودتا نشده و انتخابات منظم در طول یک سده اخیر در آن برگزار شده است. با این حال اکثریت سیاهپوستان تا سال ۱۹۹۴ دارای حق رای نبود. این کشور از اعضای بنیان گذار اتحادیه آفریقا است و بزرگترین اقتصاد را در میان اعضای آن دارد. سازمان ملل ، اتحادیه کشورهای همسود ، سازمان تجارت جهانی ، صندوق بین المللی پول ، گروه ۷۷ و گروه ۲۰ از دیگر سازمان های بین المللی است که آفریقای جنوبی در آن ها عضویت دارد.

نظام سیاسی این کشور دمکراسی پارلمانی است اما برخلاف روش معمول در جمهوری های پارلمانی پست ریاست دولت و ریاست کشور در یک رئیس جمهور منتخب پارلمان ادغام شده است. پارلمان این کشور از دو مجلس تشکیل می شود. مجلس علیا با نام شورای ملی استان ها و مجلس سفلی با نام مجمع ملی. آفریقای جنوبی ۱۱ زبان رسمی دارد؛ ۹ زبان از زبان های آفریقایی خانواده بانتو و دو زبان اروپایی؛ یکی زبان آفریکانس که از هلندی ریشه گرفته و زبان اکثریت سفیدپوستان و دورگه های این کشور است و دیگری زبان انگلیسی که در تجارت و عرصه عمومی استفاده زیادی دارد اما فقط پنجمین زبان پرگویشور در خانه هاست. اغلب از آفریقای جنوبی به عنوان ملت رنگین کمان یاد می کنند ، این اصطلاح را اسقف اعظم دسموند توتو خلق کرد و بعدها رئیس جمهور آفریقای جنوبی نلسون ماندلا از آن به عنوان استعاره ای برای توصیف پیشرفت های جدید تنوعات فرهنگی نشات گرفته از ایدئولوژی آپارتاید استفاده کرد. آفریقای جنوبی میزبان جام جهانی ۲۰۱۰ بود و این نخستین بار بود که این تورنمنت در آفریقا برگزار شد.