لوکوموتیو دیزلی

با ابداع موتور دیزل و ساخت نخستین لوکوموتیو دیزلی در سال 1934 در امریکا، لوکوموتیوهای دیزلی بطور گسترده در اغلب راه آهن های جهان جایگزین لوکوموتیو بخار گردید و به عنوان اصلی ترین مولد قدرت و کشش راه آهن درآمد. امروزه مدل های متنوعی از انواع لوکوموتیوهای دیزلی بر حسب نوع موتور و نوع سیستم انتقال قدرت در جهان تولید و عرضه می شود.

راندمان کلی در این نوع لوکوموتیو بین 30 تا 40 درصد می باشد که غیر از لوکوموتیوهای هیدروژنی از بقیه انواع لوکوموتیوها بیشتر است. این لوکوموتیوها مجهز به موتورهای دیزلی دوزمانه یا چهار زمانه جناقی شکل ، 8 تا 20 سیلندر و با قدرت hp 125 به ازای هر سیلندر در نوع معمولی و قدرت hp250 به ازای هرسیلندر در نوع توربوشارژی می باشند.

تصویر شماتیک از یک لوکوموتیو دیزل مکانیکی

انواع لوکوموتیوهای دیزلی :

لوکوموتیوهای دیزلی از لحاظ نوع موتور دیزل ممکن است دو زمانه و یا چهارزمانه باشد اما از لحاظ سیستم انتقال قدرت عمدتاً در سه نوع زیر تقسیم می‌شوند:

1. دیزل مکانیک :

سیستم انتقال قدرت بصورت مکانیکی همانند کامیون ها می باشد. قدرت از موتور به وسیله کلاچ، گیربکس و میل گاردان به محور و چرخها منتقل می‌شود.

2. دیزل هیدرولیک :

در دو نوع می باشد ، با سیستم انتقال قدرت هیدرواستاتیک و هیدرودینامیک ، که نوع اول بیشتر در لوکوموتیوهای مانوری و سبک مسافری و نوع دوم بیشتر در خودکشنده های سبک استفاده می شود.

هیدرواستاتیک : سیستم انتقال قدرت بوسیله کنور تور (مبدل گشتاور هیدرولیک) و گاردان و گیربکس انجام می شود.

­هیدرودینامیک : سیستم انتقال قدرت بوسیله هیدروپمپ و آکومولاتور هیدرولیکی و هیدروموتور انجام می شود.

3. دیزل الکتریک :

سیستم انتقال قدرت از طریق تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی به وسیله ژنراتور و تبدیل مجدد از الکتریکی به مکانیکی در تراکشن موتور انجام می‌شود.