حمید مرزوقی

قد بلند ،  لهجه اصیل تهرانی ، رک و بی پرده ، دلسوز و باسواد ،  در یک کلام آقا ، از خصوصیات حمید مرزوقی ست ، مردی که سالها در بنادر کشور زحمت کشید .

حمید سالها قبل از من مدیر کل بنادر استان هرمزگان بود و همه از او به نیکی یاد میکنند ، سالهای مسئولیت او مصادف بود با آغاز طوفان واگذاری کارهای تصدیگری به بخش خصوصی  و اگر بگوییم که حمید و همکارانش در اوج این طوفان بودند بیراه نگفته ایم .

بسیاری از اراضی پشتیبانی در بندر شهید رجایی ، توسط حمید و یارانش مابین خصوصی ها پخش شد که انصافا کار شاق و سختی بود ، نه تجربه ای داشتیم و نه مشاوری که بتواند برایمان این کار سخت را هموار کند و من از خود حمید شنیدم که ساعتها و روزها و هفته ها برنامه ریزی میکردند تا همزمان هم چرخ بنادر بچرخد و وقفه ایجاد نشود و هم کار به خصوصی ها واگذار شود ،

عین یک اتوبوس در حال حرکت که باید دو راننده به سرعت جایشان را با هم عوض کنند و اتوبوس یک ترمز هم نزند .   

در دوران مدیریت او ، مدیران بنادر امارات از جمله دکتر محمد شرف رییس وقت ( دی پی ورلد ) به بندر عباس آمدند تا ببینند او چه تدابیری برای این کار دارد .

حمید در این میان به خوبی از نخبه های بندر شهید رجایی مثل ماشینچی و بوکانی و آسیابانپور و عباسپور استفاده کرد و همه آنها را در گیر کار کرد ، افرادی که آینده بندر شهید رجایی با آنها رقم خورد ،

حمید مرزوقی سالها بعد در بخشهای فکری و مطالعاتی سازمان این راه را ادامه داد ،

مدتی هم بواسطه بی مهری بعضی مدیران  تصمیم گرفت با کوله باری از تجربه به خارج کشور برود ولی غیرتش اجازه نداد و باز گشت ، حمید طی این مدت سرمایه ای جز تجربه کاری برای خود نیندوخت و ساده زیستی اش مثال زدنی بود ،

 حمید مرزوقی نهایتا در اوایل دهه ۹۰ بازنشسته شد و مدتی با علی صفایی در شرکت ملی نفتکش همکاری کرد ، نمیدانم الان کجا مشغول است و این دوران بازنشستگی را چگونه طی میکند ولی چهره مهربان و صمیمی اش همیشه در ذهنم باقیمانده است . دعا میکنم حمید و خانواده گرامیش همیشه در پناه خدا سالهای سال با سلامت  زندگی کنند .