وجود کارآمدترین خطوط ریلی جهان در اسپانیا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی Iranway ،‌ اسپانیا یکی از سرزمین‌هایی است که اپراتورهای خصوصی و عمومی متنوعی در بخش ریلی خود دارد و توانسته است در زمینه راه‌آهن و حمل‌و‌نقل ریلی به جایگاه مناسبی در جهان دست پیدا کند .

اسپانیا عضو اتحادیه بین‌المللی راه‌آهن نیز هست و در سال ۲۰۱۲ کل طول مسیر راه‌آهن در این کشور به بیش از ۱۶ هزار کیلومتر می‌رسید . مروری بر داده‌های منتشر شده از سوی مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد که این کشور در زمینه کیفیت زیرساخت‌های ریلی از جایگاه خوبی در سطح جهانی برخوردار بوده و رتبه هشتم دنیا را از این نظر در اختیار دارد . علاوه‌بر این ، از نظر تراکم خطوط ریلی در جهان نیز در رتبه ۲۶ قرار گرفته است . همچنین اسپانیا از نظر کارآیی حمل‌و‌نقل زمینی در جهان سیزدهم است و یکی از کارآمدترین خطوط ریلی جهان را در خود جای داده است .

تاریخچه‌ای از راه‌آهن در اسپانیا و تحولات این صنعت

نخستین خط راه‌آهن در شبه‌جزیره ایبری در سال ۱۸۴۸ بین شهرهای بارسلونا و ماتارو ساخته شد . در سال ۱۸۵۱ ، خط بین مادرید و آرانخوئز نیز افتتاح شد. در سال ۱۸۶۳ نیز خط راه‌آهن به مرز پرتغال رسید. تا سال ۱۸۶۴ با افتتاح برخی خطوط راه‌آهن دیگر ، دامنه حمل‌و‌نقل ریلی به مرز فرانسه رسید . در سال ۱۹۰۰ نیز نخستین خط الکتریکی به راه افتاد. در سال ۱۹۴۱ و پس از گذشت چند دهه از فعالیت راه‌آهن در این کشور ، RENFE تاسیس شد . این شرکت یک کمپانی متعلق به دولت بود که در حمل‌و‌نقل بار و مسافر در شبکه‌های مربوط به شرکت زیرساخت‌های ملی ریلی اسپانیا فعالیت‌ می‌کرد . نام این شرکت به معنای شبکه ملی راه‌آهن اسپانیا است که با ملی کردن خطوط ریلی اسپانیا تشکیل شد .

در سال ۲۰۰۵ این شرکت به دو بخش عملیاتی و زیرساخت تقسیم شد . قانونی که در سال ۲۰۰۳ در اسپانیا به تصویب رسید ، مدیریت ، نگهداری و ساخت زیرساخت‌های ریلی و ایستگاه‌های قطار را از هم جدا کرد و مسوولیت هر بخش به شرکت جداگانه‌ای تعلق گرفت . نخستین مسوولیت به شرکت ADIF تعلق گرفت که جانشین قانونی برای شرکت RENFE بود . با این وجود ، شرکت Renfe-Operadora مالک ترن‌های خط‌آهن و همچنین مسوول برنامه‌ریزی ، بازاریابی و عملیات مربوط به حمل‌و‌نقل و خدمات بار و مسافر باقی می‌ماند ، اگرچه دیگر با انحصار قانونی همراه نبود . این شرکت مدل مدیریت واحدهای شرکت اولیه RENFE را به ارث برد که Renfe Operadora را مسوول عملیات حمل‌و‌نقل بار و مسافر می‌دانست. در ژانویه سال ۲۰۰۶ ، این شرکت دست به بازسازی واحدهای خود زد و برخی نکات جدید را در آن مد نظر قرار داد .

خطوط راه‌آهن در اسپانیا عمدتا با برخی مشکلات در حوزه‌های مختلف روبه‌رو بود که یکی از آن فرسودگی و مشکلات مربوط به ICT (فناوری ارتباطات و اطلاعات) آن بود. یکی از اقدامات مهم پروژه نوسازی ICT بود که در صنعت ریلی این کشور موثر بود . در ژوئن سال ۲۰۱۳ نیز هیات‌مدیره این شرکت تصمیم گرفت تا این سازمان را به ۴ شرکت مجزا تقسیم کند که هر یک به ترتیب مسوول قطارهای مسافری عملیاتی ، بار ، نگهداری ترن‌های روی خط و همچنین لیزینگ ترن‌ها بودند . این ۴ شرکت تحت نظر یک هلدینگ قرار می‌گرفتند . علاوه‌بر موارد فوق ، دولت اسپانیا در طرح‌های اخیرش قصد دارد تمام مراکز استان‌ها را به خطوط پرسرعت ریلی مجهز کند و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ به بیش از ۹ هزار کیلومتر راه‌آهن پرسرعت نیاز باشد .

اپراتورها و خصوصی‌سازی ریلی در اسپانیا

علاوه‌بر اینکه اپراتورهای دولتی در سال‌های اخیر با تلاش‌هایی برای افزایش کارآیی و بهره‌وری روبه‌رو شده‌اند ، اپراتورهای خصوصی نیز تشویق به فعالیت در اسپانیا شده‌اند. برای مثال در کنار شرکت‌هایی همچون Renfe Operadora و شرکت FEVE نیز که یک شرکت دولتی دیگر است ، از سال ۲۰۱۱ به بعد تلاش‌هایی برای خصوصی‌سازی بیشتر خطوط ریلی انجام شده است . هیات‌مدیره این چنین شرکت‌های دولتی ضمن انجام برنامه‌های بازسازی پیشنهاد کردند که ۴۵ درصد از ۴ شرکت عمل‌کننده در بخش‌های مختلف ریلی خصوصی شوند. هدف از انجام چنین اصلاحاتی تقویت وضعیت رقابتی RENFE در بازار حمل‌و‌نقل بار و آزادسازی بازار مربوط به آن بوده است ، در حالی که اهداف دولت برای افزایش سهم بازار ریلی در کشور نیز دنبال می‌شود .