زنگ خطری دیگر برای ترانزیت ایران
CPEC بخشی از پروژه جهانی چین ، «یک کمربند ، یک جاده» (OBOR) است که چین را به آسیای مرکزی ، خاورمیانه و اروپا متصل می‌کند .
بندر گوادر در کشور پاکستان ، در فاصله ۱۰۰ کیلومتری بندر چابهار با سرمایه‌گذاری کلان چین در حال توسعه است . توسعه بندر گوادر بخشی از پروژه عظیم کریدور اقتصادی چین - پاکستان CPEC است که با سرمایه‌گذاری در حدود ۴۶ میلیارد دلار در حال انجام است . کریدور اقتصادی چین - پاکستان یک برنامه ۱۵ ساله است و در ۴ فاز (۲۰۱۸ برداشت اولیه ، ۲۰۲۰ کوتاه مدت ؛ ۲۰۲۵ میان مدت و ۲۰۳۰ بلند مدت) اجرا خواهد شد .
هدف اصلی پروژه CPEC ، توسعه استان‌های غربی کشور چین است . از طریق پاکستان ، چین هم می‌تواند واردات انرژی خود از خاورمیانه را تسهیل کند و هم می‌تواند مسیرکوتاه‌تری برای صادرات محصولات خود به خلیج‌فارس و از آن‌جا به اروپا پیدا کند . با این کریدور ، چین به آب‌های آزاد نزدیک‌تر می‌شود . بندر گوادر به عنوان محور اصلی این کریدور عمل می‌کند و قرار است تا پایان طرح به ظرفیت سالیانه ۴۰۰ میلیون تن کالا در سال دست یابد .
هم‌چنین CPEC بخشی از پروژه جهانی چین ، «یک کمربند ، یک جاده» (OBOR) است که چین را به آسیای مرکزی ، خاورمیانه و اروپا متصل می‌کند .
با توجه به این تحولات، باید استراتژی جدیدی برای چابهار اندیشید . ۱۳ سال از اولین توافقنامه با هند برای توسعه این بندر می‌گذرد و هنوز شاهد سرمایه‌گذاری قابل توجهی توسط هند در این بندر نبوده‌ایم . باید اندیشید که آیا طرف هندی قادر به انجام تعهدات خود هست یا باید با کشورهای دیگری برای جذب سرمایه جهت توسعه زیرساخت‌ها مذاکره کرد .
درباره توسعه بندر گوادر و پروژه «یک کمربند ، یک جاده» نیز باید تصمیم گرفت که آیا بندر گوادر را باید به چشم یک رقیب نگریست یا می‌توان با اتصال بندر چابهار به گوادر و تعریف نقشی برای چابهار در "یک کمربند، یک جاده"، از سرمایه‌گذاری‌های کلان این پروژه بهره برد ؟
نگارنده : بابک بقایی ؛ کارشناس معاونت حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی