باز شدن پای واگن‌های اجاره‌ای به ایران
در طول هفته‌های گذشته چند شرکت ریلی قراردادهایی جدید برای واردات و یا ساخت واگن‌های داخلی منعقد کرده‌اند که احتمالا نتایج ابتدایی آنها در آینده‌ای نزدیک مشخص خواهد شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی Iranway ، بالا رفتن میانگین سن ناوگان ریلی کشور در طول سال‌های گذشته، باعث شده از یک سو کیفیت خدمات ارائه شده به مسافران در این حوزه کاهش پیدا کند.
از سوی دیگر استفاده از این واگن‌ها در شیوه‌های نوین حمل و نقل با دشواری‌های جدی روبه رو شود، موضوعی که استفاده از واگن‌های جدید را امری غیر قابل چشم پوشی می کند. هرچند راه‌آهن در قالب مصوباتی جداگانه ابتدا از رفت و آمد واگن‌های با عمر بیش از 55 سال و سپس با عمر بالای 45 جلوگیری کرد و این امر باعث کاهش قابل توجه میانگین سن ناوگان ریلی شد اما میانگین 33 سال عمر واگن‌های شرکت رجا به عنوان یکی از اصلی‌ترین شرکت‌های ریلی فعال در کشور نشان از آن دارد که اولویت نوسازی ریلی باید با سرعت بیشتری همراه شود.
در طول هفته‌های گذشته چند شرکت ریلی قراردادهایی جدید برای واردات و یا ساخت واگن‌های داخلی منعقد کرده‌اند که احتمالا نتایج ابتدایی آنها در آینده‌ای نزدیک مشخص خواهد شد اما در این بین چگونگی مدیریت تمام نیازهای موجود در کشور امری است که باید برای آن فکری جدی کرد.
با وجود آنکه هنوز دعوا بر سر استفاده از واگن‌های داخلی و یا واردات مدل‌های خارجی به اتمام نرسیده و هر روز طرفیت استدلال‌های خود برای انتخاب یکی از این دو نوع را مطرح می کنند اما وزیر راه و شهرسازی صحبتی را مطرح کرده که می‌تواند به طور کلی نظام تامین واگن برای ناوگان ریلی کشور را تحت تاثیر خود قرار دهد.
همان طور که پیش از این نیز در حوزه هواپیمایی صحبت از راه اندازی موسسات لیزینگ - اجاره به شرط تملیک - در کشور مطرح شد و به نظر می رسد می‌توان انتظار داشت در ماه‌های آینده اتفاقات مثبتی در این رابطه رخ دهد، حالا آخوندی خبر از ورود موسسات لیزینگ به عرصه ریلی کشور داده است، موضوعی که می‌تواند به جای اسیر کردن بخش قابل توجهی از منابع مالی شرکت‌های ریلی برای خرید واگن، دست آنها در اجاره واگن‌های نوساز باز کند.
وزیر راه در این رابطه گفته: در گفت‌وگوهایی که با شرکت‌های خارجی داشتیم به دنبال استفاده از سیستم اجاره و اجاره به شرط تملیک بودیم تا نهادهایی را به عنوان لیزینگ در حمل ونقل ریلی ایران پایه‌گذاری کنیم و این مسئله‌ای است که نهایتا باید به سمت آن حرکت کرد . اگر بخواهیم منتظر باشیم تا شرکت‌های ریلی سفارش دهند حجم سفارشات به دلیل توانایی پایین مالی محدود خواهد بود٬ به همین دلیل باید به طرف سیستم‌هایی حرکت کنیم که سفارشات انبوه داشته باشیم.
صحبت از ورود طرف های خارجی به این عرصه هرچند در نگاه اول می‌تواند این طور تلقی شود که واگن‌های خارجی در مرکز توجهات قرار دارند اما در صورتی که امکان عقد قرارداد با شرکت‌های لیزینگ خارجی برای واگن‌های ساخت داخل نیز فراهم شود، می‌توان انتظار داشت هر دو هدف وزارت راه در نوسازی ناوگان و حمایت از صنایع داخلی به وقوع بپیوندد، موضوعی که البته باید دید کدام کشورها و شرکت‌های خارجی درگیر خواهد کرد.
